Bugungi dunyoda urushlar, inqirozlar, atrof-muhit falokatlari va siyosiy to‘ntarishlar orasida “Hozir chuqur nafas olaylik” degan gap deyarli ahmoqona tuyulishi mumkin. Ammo yana ham aytaylik: Hozir chuqur nafas olaylik.
Chunki, ehtimol, bu nafasni o‘z vaqtida ololmaganimiz uchun bunday tartibsizlik ichida turibmiz. Dunyo betartib bo‘lmasdan oldin insoniyat sifatida ich dunyoyimizdan kelib chiqqan holda fikr yuritolmadik. Ongli ravishda “avgust chigirtkasi” kabi harakat qilayotganimizda, bo‘ronni qovoq ichida o‘tkazishga harakat qilayotgan qurt kabi sabr bilan kutish o‘rniga, hech qanday aqliy sarmoya kiritmasdan kun o‘tkazishga e’tibor qaratdik. Bugun boshdan kechiryotgan chorasizlik, ehtimol, shuning uchun bu qadar kuchli.”
Endi bu chuqur nafasni olib, ko‘zlarimizni ochib tutib kuzatish vaqti keldi. Voqealarning yuzasida emas, balki orqasida nima bo‘layotganini ko‘rishga niyat qilish vaqti.
Chunki bizni o‘rab turgan har bir narsa—aytilganlar, ko‘rsatilganlar, yashirilganlar — maxfiy bir maqsadga xizmat qilayotgan bo‘lishi mumkin.
Tanlov vaqti: O‘yinda qolishmi, o‘z yo‘lingizni yaratishmi?
Dunyo bizga taraflarni taqdim etmoqda: kuchli va jabrlangan. Ammo bu ikki qutb o‘rtasida qolmasdan uchinchi bir tanlovning mavjud bo‘lishi mumkinligini hech o‘ylab ko‘rganmisiz?
Sistema bizga ba’zi “to‘g‘rilar”ni taqdim etdi. Vaqt o‘tishi bilan bu to‘g‘rilarni shunchalik tabiiy qabul qildik-ki, ularni tekshirib ko‘rish hatto aqlimizga kelmadi. Lekin bu to‘g‘rilar, faqatgina mahorat bilan tuzilgan bir manipulyatsiyaning mahsuli bo‘lsa-chi?
Haqiqatni ko‘rish uchun avval o‘z ongimiz ichidagi o‘yinlarni hal qilishimiz kerak. Chunki har bir inson, o‘zining kichik hayot ssenariyasini qayta yozish orqali katta o‘yinning oqimini o‘zgartirish salohiyatiga ega.
Bu bir shaxsiy rivojlanish andozasi emas. Bu, insonning o‘z e’tiqodlarini tashqi dunyoda qanday namoyon bo‘lishini kuzatishi bilan mumkin bo‘lgan bir xabardorlik jarayoni.
Eng kuchli ishonch: Kuchsizligimizga bo‘lgan ishonch
Qanday ziddiyatli, to‘g‘rimi? Eng ko‘p ishonadigan narsalarimizdan biri aslida qanchalik “chorasiz” ekanimiz. Bu ishonch shunchalik qon-qonimizga singib ketgan-ki, biri kelib “o‘yin qoidalari o‘zgartirilishi mumkin” desa ham, osonlik bilan ishonmaymiz. Chunki onglarimiz o‘tmishdan kelgan shablonlar bilan to‘ldirilgan.
Bir xil “jahannam yo‘q” deyilganda ham buni jiddiy qabul qilmaslik va unutish kabi. Tekshirib ko‘rishni ham unuttik.
Bay’at qilishni odatga aylantirdik. Va bu sadoqat, bizni kichik bir aqliy hujayraga qamab qo‘yadi.
Nafas ol, qara va tekshirib ko‘r
Hayot deb ataydigan narsa, aslida doimiy ravishda aylanib turadigan bir takror bo‘lishi mumkin. Ammo aylanishni buzish bizning qo‘limizda.
👉 Tekshirib ko‘rish,
👉 Savol berish,
👉 Bilganlarimizdan shubhalanish,
👉 So‘zlarning ma’nolariga qayta nazar tashlash
va eng muhimi, o‘zimizga durustcha nazar tashlashimiz kerak.
Chunki chiqishni tashqarida qidirish o‘rniga, ichkaridagi urug‘da topamiz.
Eshik bizda. Kalit bizda.
Yetarlicha qarashni va ko’rishni tanlaymiz.
Yangi boshlanish uchun jimjitlik bilan uchrash
Hozir yana chuqur nafas oling.
Va o‘zing bilan ko‘z-ko‘zga keling.
Ichingizda borligini ham bilmagan, ehtimol bolalikda qolgan qismingizga tegining.
Unga rahm-shafqat bilan yaqinlashing.
Endi gaplashadigan bo‘lsak, avval bu ong bilan gaplashaylik. So‘zlarimiz qayerga og‘ir botyapti va bunga nima sabab bo‘lyapti buni bilib olaylik.
Chunki haqiqiy o‘sish, boshqalardan mustaqil ravishda o‘z yukimizni ko‘tarishga qodir bo‘lganimizda boshlanadi. Va shunda “mas’uliyat” endi yuk emas, balki bayramga aylanadi.
